A w głowie się dzieje, oj dzieje:) Nie powinnam jeszcze myśleć o takich rzeczach, wiem, że jest zdecydowanie za wcześnie, ale nie mogę się powstrzymać! I w myślach już urządzam pokoik :D Właściwie robiliśmy go pod dziecko, więc nie ma w nim zbyt wiele pracy. Chciałabym tylko coś na ścianie namalować, jakieś chmurki od szablonu, krople wody, takie tam:) Jakiś dywanik, fotel może, kosze na zabawki...Wszystko to już widzę oczami wyobraźni:) I jest dobrze, naprawdę. Chyba o to chodziło, chyba w końcu znalazłam swoją drogę, w tym całym chaosie, stresie, pogoni za ciążą, wypatrywaniu dwóch kresek, faszerowaniu się hormonami...To już za mną. Teraz będzie już tak:
Nie zwariowałaś😊Odnalazłaś spokój i właściwą drogę.Spokojnie możesz przygotowywać pokój dla synka lub córeczki😊In vitro nie daje gwarancji,a tu wiesz,ze gdzies czeka maluszek dla Was i to tylko kwestia czasu az znajdziecie drogę do siebie😊 Cieszę się bardzo!
OdpowiedzUsuń😊Nawet jeśli zwariowałam,to jest mi z tym wyjątkowo dobrze😃
OdpowiedzUsuńMoim zdaniem wszystko z Tobą w porządku. Niezmiernie cieszy mnie to, co piszesz, ten spokój, odprężenie, pozytywna energia. Wierzę, że gdzieś tam czeka na Was Wasze dziecko i że nie będziecie musieli na siebie zbyt długo czekać. Ja też sobie dużo marzę, wyobrażam, planuję... Myślę, że to nic złego:)
OdpowiedzUsuńNie zwariowałaś po prostu robisz to co i tak byś miała zrobić :) Niezależnie który wzór wybierzesz i tak pokoik będzie wyglądał ślicznie :)
OdpowiedzUsuńJuż bliżej niż dalej:) urządzanie pokoju bardzo pomaga w czekaniu :)
OdpowiedzUsuńKochana nie zwariowałaś, a jeśli tak to ja razem z Tobą!!!
OdpowiedzUsuńFakt, że teraz nie boję się już planować, choć czasami mam wrażenie że mi nie wypada, ale przecież teraz już wiem że ta droga, droga adopcji wiedzie mnie ku pewnemu celowi <3
Powodzenia!!!