Jesień

Bardzo lubię tę porę roku, nawet kiedy pada i jest mgliście. A może właśnie wtedy najbardziej? Zwłaszcza kiedy ten deszcz mogę obserwować z okien ciepłego domku.
Zaczęliśmy dobrze, bo od przepięknej sesji zdjęciowej mojej i Rysia. W cudownym parku, wśród liści skąpanych w jesiennym słońcu, w soczystych pomarańczach, brązach i żółcieniach.

Później zrobiło się wietrznie, zimno i deszczowo. I Ryś się przeziębił. Zaczęło się od kataru, dzień później był już kaszel gruźlika, a za chwilę obustronne zapalenie oskrzeli i podejrzenie zapalenia płuc. Lekarz kazał nam pilnować go w nocy, bo miał duszności i problemy z oddychaniem. Na szczęście mamy monitor oddechu, wiec spaliśmy w miarę spokojnie. Przepłakałam cały wieczór po jego wizycie, bo wydawało mi się, że za późno zareagowałam, że nie zorientowałam się, że Ryś ciężko oddycha (a właściwie to się zorientowałam, ale winiłam katar...) Ale już jest dobrze. Mały miał antybiotyk i inhalacje ze sterydem. Jutro mamy kontrolę, mam nadzieję, że już się wszystko wyleczyło, bo bardzo chciałabym wyjść z nim w końcu na spacer.

Poza tym mamy zęba! Wygląda prześmiesznie, taki jeden biały ząbek w buźce:) Uwielbiam:) Rysiu zaczął siadać, póki co lekko na boku i z podparciem na rączkach, ale to dobry początek. Raczkuje i wstaje na nogi wszędzie, gdzie może się czegoś chwycić. Jest bardzo absorbujący, bo wprawdzie stoi stabilnie, nawet drepcze sobie w miejscu, ale nie wie, co dalej. I woła mamę. Bez przerwy;)

Bardzo szybko ten czas leci, niedługo nasze pierwsze święta razem. Ubierzemy choinkę, kupimy małemu prezenty, może spadnie śnieg. Dobrze mi...