Comments on : Gdy jest mi źle, piszę bloga

Jakbym widziała swoją córkę... U nas od urodzenia ...

2019-12-21T21:01:30.512+01:00

Jakbym widziała swoją córkę... U nas od urodzenia było prawie bezproblemowo do momentu, kiedy po skończeniu 8 miesięcy lęk separacyjny nałożył się z rozpoczęciem ząbkowania. Dziś mała ma prawie 14 miesięcy a nadal w okresie kiedy idą zęby ciągle jest na rękach. Kochana to napewno minie, wiem że niby łatwo się mówi i że bardzo wiele to kosztuje, ale ja też w mocno kryzysowych sytuacjach nieraz już wątpiłam w siebie, zdarzyło mi się również płakać w nocy razem z małą... Ale wiem, że to mija - samo z siebie. Życzę Ci kochana dużo siły i wiary w siebie, bo jesteś najlepszą mamą ❤❤❤

Jestem, jestem:) Regularnie zaglądam, czytam wpisy...

2019-12-15T23:17:00.736+01:00

Jestem, jestem:) Regularnie zaglądam, czytam wpisy i oglądam zdjęcia na IG. Bardzo je lubię, masz smykałkę do fotografii🙂 Niestety nie udało się karmić piersią, sprawy dnia codziennego mnie przerosły i poddałam się, tak po prostu... bardzo żałuję, że nie zmobilizowałam się do tego ptzedsięwzięcia rok temu, przy pierwszym dziecku, miałam na to mnóstwo czasu i drugi bobas z regresem emocjonalnym nie spędzał mi snu z powiek. Mimo wszystko udało mi się nawiązać z synkiem bliską relację. On uwielbia się przytulać, akceptuje kontakt skóra do skóry, nakchętniej śpi z nami w łóżku, jest pogodny i ufny. Przeciwieństwo siostry w jego wieku. Oczywiście teraz tak to wygląda, pod koniec czwartego mca. Pierwsze trzy były bardzo trudne. Nieustający płacz. Te wybory, o których pisałaś, u nas były zero jedynkowe. Syn płakał właściwie przez cały dzień, nie spał... więc jak była potrzeba, musiałam go po prostu odłożyć i zająć się córką. Serce pękało... wiem, że jeszcze setki trudnych chwil przed nami, ale wierzę, że najgorsze ptzetrwaliśmy🙂 trzymam kciuki za Was, jestem z Wami myślami🙂 Justyna

Jesteś! Cieszę się, że zje odezwałaś, dużo mi daje...

2019-12-15T00:23:12.038+01:00

Jesteś! Cieszę się, że zje odezwałaś, dużo mi daje Twój komentarz. Wiesz, to minie. W pierwszych mcach Rudzika często zdarzało mi się płakać z bezsilności, właśnie w takich momentach, jakie opisujesz. Gdy oboje mnie potrzebowali, w tej samej chwili, a na musiałam wybrać, czyje potrzeby są... ważniejsze? bardziej niecierpiące zwłoki? I wiadomo, że zawsze ten wybór był zły, bo ich potrzeby dla nich, i dla mnie, są tak samo ważne. Ale wybrać musiałam. Udało Ci się karmić piersią?

Pamiętam maj tego roku... moja adopcyjna córeczka ...

2019-12-14T23:48:22.061+01:00

Pamiętam maj tego roku... moja adopcyjna córeczka kończy 8 miesięcy. Z utęsknieniem czekam na kryzys ósmego miesiąca, lęk separacyjny, który utwierdzi mnie w przekonaniu, że nawiązałyśmy bliską, nierozerwalną więź. Niedoczekanie... Trochę to bolało i stresowało, może nie sprostałam jako matka? Może nie zapewniłam tego, czego potrzebowała, a może dwa samotne tygodnie w szpitalu zrobiły swoje i sprawiły emocjonalne braki nie do nadrobienia? Wrzesień. Zabieramy naszego syna, a jej biologicznego brata ze szpitala do domu. I zaczyna się... lęk separacyjny, zazdrość, nocne pobudki, których nie było od ponad 4 miesięcy, niezaspokojona potrzeba bliskości. Staram się jak mogę. Dwoję się i troję, by zaspokoić potrzeby obojga. Ale czuję, że brakuje mi na to doby, a w ciągu dnia jestem.z nimi przecież zupełnie sama... kiedy oboje płaczą, a ja nie wiem, kogo najpierw utulić, sama mam ochotę usiąść pomiędzy nimi i płakać... świetnie Cię rozumiem. Tęskno mi teraz do tych majowych popołudni, kiedy miałam czas na ciepłą kawę i serial ba netflixie... ale kiedy wieczorem ogarniam kuchnię i potykam się w salonie o porozrzucane wszędzie zabawki, a następnie padam na twarz ze zmęczenia, myślę sobie, że nigdy jeszcze nie byłam tak po prostu szczęśliwa i spełniona🙂 pozdrawiam, Justyna

Tygrys miał tak samo. Nie mogłam nic zrobić. Żyliś...

2019-11-23T22:31:18.766+01:00

Tygrys miał tak samo. Nie mogłam nic zrobić. Żyliśmy na mrożonkach przez długi czas. A ileż niezrozumienia mnie spotkało. Przeszliśmy długą drogę (choć nadal się potykamy), ale sukcesem jest dla mnie to, że potrafi sam zostać u sąsiadek i dobrze się bawić. Jakiś czas temu, nie do pomyślenia.
Mi bardzo ciężko wrócić na bloga. IG mnie wciągnął. I tak naprawdę nie mogę narzekać na brak czasu na pisanie, bo tak naprawdę marnuję go na IG.
Serdeczności

Ja zawsze patrzę inaczej na problemy, na chłodno, ...

2019-11-23T19:37:04.434+01:00

Ja zawsze patrzę inaczej na problemy, na chłodno, dostrzegam wtedy plusy i lepiej się czuję ♥

Oj skąd ja to znam :) w rodzinie krążą dowcipy o m...

2019-11-13T08:19:43.518+01:00

Oj skąd ja to znam :) w rodzinie krążą dowcipy o moim synu, że na niego nie można się było spojrzeć,a co dopiero dotknąć. Istniał tylko mój mąż (od 3,5 m-c życia był z nim w domu) oraz ja no i jego starsza siostra. Dziś ma 6 lat i niestety borykamy się z tym problemem nadal. O chodzeniu do żłobka i przedszkola mogłabym napisać książkę :( Na koniec powiem tylko że w zerówce był pierwszy raz ciągiem 3 tygodnie z rzędu na zajęciach, oczywiście nigdy więcej niż ustawowe 5h. Niestety ja zbyt późno zrozumiałam, że moja córka i mąż mają swoje potrzeby. Rodzina to my wszyscy i nie może być tak żeby życie toczyło się wokół jednej osoby czyli mojego synka. ps zajęło mi to "tylko" 4,5 roku żeby do tego dojść;)Teraz mamy się dobrze ale boję się przyszłości. Anna

To jest łatwe! Dasz radę:)

2019-11-12T22:58:09.664+01:00

To jest łatwe! Dasz radę:)

Pisałam na FB, że was czytam. Nawet sama bym napis...

2019-11-12T22:06:54.920+01:00

Pisałam na FB, że was czytam. Nawet sama bym napisała, ale nie potrafię założyć bloga hehe. Pozdrawiam

CZYTAJĄC Ciebie widzę siebie. U nas na szczęście t...

2019-10-18T09:50:51.491+02:00

CZYTAJĄC Ciebie widzę siebie.
U nas na szczęście troszkę lepiej z histeriami, ale mały długo sam nie chce i ciągle muszę gdzieś być. Jak zostaje z kimś to mnie szuka, podchodzi do drzwi, nie chce spać o swoich porach, które ma ze mną w ciągu dnia. Komuś ciężko położyć go ogólnie spać nawet wieczorem, bo choć je mleko z butelki to też lubi jak mama jednak jest obok.
Cieszę się, że jesteś.
Ja przestałam pisać także z braku czasu zwyczajnie, ale i jakoś z telefonu pisze się źle.
Czekam na kolejny wpis i jestem duchem z Tobą :)
Czasem czuje się dokładnie jak Ty. Samotna.. Moja mama ciągle nie ma dla mnie czasu, mąż ma swój świat swoje zajęcia i sprawy, koleżanki daleko.. A właściwie praktycznie ich nie ma.
Kawę często popijam sama.. Najczęściej zimną.
Tu na wsi nie mam nikogo, nie mam nawet bardzo gdzie pójść na spacer z dziećmi, bo drogi wszędzie i musimy bardzo uważać.
Pozdrowienia

Gdyby tak był tylko ten macierzyński...Ale ja w do...

2019-10-17T20:44:21.668+02:00

Gdyby tak był tylko ten macierzyński...Ale ja w domu jestem od 2,5 roku. Bo do pracy między jednym a drugim dzieckiem wróciłam dosłownie na moment. Korona nadal się trzyma 😉

Być może. Tyle że trwa to już bardzo długo. Ryś ci...

2019-10-17T20:42:33.110+02:00

Być może. Tyle że trwa to już bardzo długo. Ryś ciężko przechodził ząbkowanie, Rudzik raczej bezproblemowo. Ma już 5 zębów i 6 się przebił właśnie.

Faktycznie, nazwę Twojego bloga powtarzam jakieś p...

2019-10-17T20:40:51.380+02:00

Faktycznie, nazwę Twojego bloga powtarzam jakieś pięćset razy dziennie 😂A czasem mam też chęć wyjść do łazienki i na cały głos siarczyście zakląć;)

Doskonale Cię rozumiem. Właśnie tak zrodził się bl...

2019-10-17T19:17:53.787+02:00

Doskonale Cię rozumiem. Właśnie tak zrodził się blog na fb Zaraz coś mnie trafi. Samotność, lęk separacyjny dziecka uniemożliwiający cokolwiek, brak zrozumienia, samotność i tak dalej. Pisz! To pomaga. A poza tym: wszystko mija, nawet najdłuższa żmija. ale to już wiesz jako doświadczona mama. Przesyłam wirtualne ściski!

a to nie dlatego ze mu zeby postepnie wychodzą?

2019-10-17T19:14:40.317+02:00

a to nie dlatego ze mu zeby postepnie wychodzą?

Głowa do góry! Przetrwasz to, pewnie to (jak wszys...

2019-10-17T16:27:32.311+02:00

Głowa do góry! Przetrwasz to, pewnie to (jak wszystko) etap przejściowy, który pewnie minie. To u Rudzika. Bo samotność niestety jest nieodłącznym elementem macierzyństwa, przynajmniej u wielu znanych mi osób. Też się z tym borykałam i zimą o mało nie przyplacilam tego depresją. Ale to etap, on minie. Za jakiś czas pewnie będziesz wracać do pracy, do ludzi.. my matki jesteśmyz żelaza, ze stali, albo z jeszcze innego mocnego materiału i damy sobie radę, Ty również jesteś wspaniałą mamą i dobrze, że tu przelałaś swoje uczucia. Każdy ma gorszy czas, ale on minie ❤️ głowa do góry, popraw koronę i ogarniesz wszystko ❤️